Na mijn laatste foto’s zijn er al weer wat dagen voorbij gegaan…..
Hier een korte beschrijving vanaf 20 september :-)
20 september
aangekomen in Eldoret ziekenhuis waar we als groep een rondleiding hebben gehad. Het is een acedemisch ziekenhuis en groot voor keniaanse begrippen. Alle gevallen die in de omgeving niet kunnen worden opgelost komen naar dit ziekenhuis toe. Ik moet wel wennen aan de geuren die er hangen…
21 september & 22 september
vandaag zijn we van eldoret richting kapenguria gereden. Hier eenmaal aangekomen ( al donker) ingecheckt in kazeto lodge. Was even een shock.. op eens alleen nog maar hang wc’s waar de douch ongeveer boven hangt, kleine kamers enz.. maar na een nacht slapen best goed te doen :-). Het dorp is erg klein, en er lopen veel lijmsnuivende kinderen rond, wat sneu is om te zien. Het eten was ook even wennen. Veel eenzijdig voedsel. Dag erna een rondleiding gehad in het ziekenhuis van kapenguria waar we volgende week gaan meelopen. Weer een heel ander ziekenhuis dan in eldoret.
23 september
vanaf kapenguria zijn we naar serewa gegaan. Het was een lange busrit waar we van hoog ( 1400 m) naar 400 m daalde. Je merkt gelijk dat het een stuk warmer wordt. We hebben hier een dispensary bekeken ( het laagste niveau in zorg, hier is geen arts alleen misschien een zuster) en we zijn naar een TBC-dorp geweest. De omgeving waar je door heen rijdt is heel divers. Het verandert zo telkens weer. Heel mooi om te zien!!
24 september
weekend!! en op weg naar de mount elgon…. Met onze bus en steve onze driver. Eenmaal daar aangekomen park binnen gegaan en al gauw begon het te regenen. Toch nog een stukje gelopen met de ranger die we hadden ingehuurd. Maar het begon weer te regenen en dus snel weer naar beneden gereden en jahoor.. vast gelopen met de bus :-). Na een tijdje weer losgekomen en ondertussen lkkr helemaal onder de rode modder!
25 september
nog steeds weekend :-)… en vandaag opweg naar Bea en Bob Anderson. Maar eerst ervoor een kerkdienst bijwonen. Was een stuk vrolijker als bij ons (denk ik) en leuk om al die kinderen te zien dansen!! Bea is een nederlandse arts die met haar man bob in het uithoekje van Kenia bij de Ugandese grens woont. Daar hebben zij een hele grote bloemenfarm opgezet en daarbij een ziekenhuis school en weeshuis opgericht. Heel mooi om te zien hoe goed dat werkt voor de bevolking daar. Maar op eens donkere wolken en onze steve was al met de bus weggereden, zodat we niet weer vast zouden komen te zitten zoals de dag ervoor. Dus Bob en Bea hebben ons met 2 4weeldrives (paar keer vastgezeten in de modder) weer terug gebracht naar de weg waar het weer begaan was…. Alleen steve was door de angst van de vorige dag geen 5 km maar 30 km doorgereden..oeps ;-).
S’avonds ingecheckt bij Jane, een engelse vrouw die al haar halve leven hier woont (15 min van kapenguria) Het is hier een soort van klein paradijsje…apen in de tuin, mooie planten en bomen en als je wilt kan je ook in een tent slapen. Het eten is ook erg lekker na de vorige dagen in kapenguria, eindelijk weer wat groenten!!
26 september
vandaag naar Sigor en Ortum geweest. Was weer een lange dag in de bus. Gestopt bij een uitzicht punt en gelijk allemaal kinderen… zo leuk als je met ze op de foto gaat en daarna de foto laat zien. Allemaal giebelen om zichzelf! In Sigor naar een TBC dorp gekeken en in ortum naar een mission hospital. Je ziet duidelijk dat als de kerk erbij betrokken is er meer geld in wordt geinvesteerd.
27 september
eindelijk wat meer klinisch!! Meelopen in kapenguria hospital. Om 9 uur gingen we op zoek naar de persoon waar we mee mee zouden lopen. En om 10 eindelijk iemand gevonden. Eerst hebben we op zaal meegelopen bij de kinderen en toen zijn we bij de vaccinatie en family planning wezen kijken. Op eens kregen we een telefoontje dat er iemand met spoed was binnen gebracht op de bevallingsafdeling, dus snel erheen. Bij het vaginaal onderzoek kwam het handje van de baby al naar buiten wat dus er op duiden dat het verkeerd lag. De vrouw werd direct klaargemaakt voor OK en wij mochten ook mee. Eenmaal op de OK, waar je gewoon foto’s mag maken en het er niet allemaal even schoon uit ziet begon de keizersnede.. het eerste kind wat ik geboren heb zien worden :-)..bijzonder!! alleen omdat de vrouw lang had gewacht was het kind niet in orde.. het ademen niet meer en uitzuigen en reanimatie werd gestart. Na een lange tijd voor me gevoel kwam het kindje eindelijk bij.. gelukkig!!!
rondleiding in kapenguria hospital
